Zebaniler Şiiri - Hüseyin Kara/united St ...

Bordro mahkümüsün.
İşin bitik arkadaş.
Yari ölü yari diri yaşarsin.
Özgürlükler kâğıt üzerinde kalır...
Sayfalardan dışarı çıkamaz.
Sen köşe dönemezsin.
Calıştığın iş yerinin sokağın köşesini tamam.
Otobüs beklersin durakta.
Kuyrukta ağaç olursun.
Ayaklarına kara sular iner.
Kafanı kaldıramazsin.
Çünkü gücün yok.

Ha! üc bes kurus birikimin var.
İş yeri açacaksın.
Diyelim actın.
Şayet kârli iş ise.
Bakmışsın zebaninin biri.
Ayni sokakta senin isin lüksunu açmiş.
Kaymağı onun dışında kimse yiyemez.
Elbet o zebani palazlanacak.
Yani! esas köşeyi o dönecek.
Sende kapatıp avuclarini yalayacaksın.
Bunda yanlış var mi?
Sistem liberal ekonomi.
Yüz yüzebiliyorsan var işin içinde.
Mazlum ölecek zebani gülecek.

Hani din kardeşiyiz.
Demek ki kendine müslüman.
Mazlumu koruyan var mi memlekette?
Devlet mafyalaşmiş.
Derin devlet miş muş.
Devlet alacağında arslan.
Vereceğinde kuzu.
Fatih Sultan'in Edirne'deki alisverisi.
Hani nerede oyle esnaf?
Hani nerede oyle anlayiş?
Adamlar öyle bencil.
Öyle zebaniler ki.
Gunahini dahi vermezler...

Hüseyin KARA 17.09.2008 ABD