Zebani'nim senin
Cehennem'deki Kapı Bekçin...
Kör rahatlığın, konforun
sinsi, sahte sessizliğin geçici...
Peşinden takip eden 'görünmez alev'nim
yangınlarınım...
ormanların tehdit altında; haberin yok!
Geçici yüzündeki gülümseme,
elde ettiklerin,
lüks pazar günlerin,
ayaklarını uzatıp, film seyrettiğin sinema...
Zebani'nim senin
Cehennem'deki Kapı Bekçin...
Feryatlarını duymadığın
acılarını dinlemediğin
-hiç- ortak olmadığın 'mazlumlar'ım.
ve inan bana
elimde kızgın maşamla kapıda bekliyorum.
'gün' mutlaka gelir
kör rahatlığın, konforun geçer gider.
Bu kapının önüne çırılçıplak geleceksin.
sırtın açık, başın açık, ellerin, kolların açık
ayakların çıplak...
kızgın zeminde yürürken titreye titreye
sırtına unutulmuş yüklerini yükleyeceğim
dayanamayacaksın.
Aslında hayatın boyunca seni gözetledim.
Zebani'nim senin
Cehennem'deki Kapı Bekçin...
(Mayıs 2006)
Ömer DalmanKayıt Tarihi : 17.5.2006 10:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!