Zaza Kızı Şiiri - Aydan Alim

Elimde bir divit
Yakut hokkalara daldıramam
Bir zaza kızının öyküsünü bilirim
Ama diğer insanlara
Duyuramam.

Güç verin bana güç
Ruhları titreten
Mezopotamya rüzgarları
Anlatmalıyım tüm dünyaya
Bu zaza kızının
Hazin dramını.

Güneşin tılsımı kaybolunca
Beyaz karanlığın pusatları yanar
Ve dağlar üzre çöker
Zifiri karanlıklar
Taze bir bebek ağlaması mı bu
Yanılsaması dağların
Karlar altında
Çakal sesleridir duyulan
Akan kanı dondurur
Damarlarda.

Dağların dehşeti
Küstürmüş yıldızları
Tanık yok geceye ve dehşete
Zaza kızının yoldaşları
Kalmadı ki geride
Gaddardır
Hain ve gaddar
Tehlike.

Gözler yanıyor
Gözler kanıyor
Kum fırtınası çöllerde
Tipi fırtınası
Dağlarda savuruyor.
Ve gözler
Gözler ağlamaya gebe.
Gözler acıyla yüklü
Bulutlar
Üstlenmedi ki hiç hüznü
Şimdi sınanan
Dağlarda bir zaza kızının gücü.

Adım
Adım şiddeti ölçmek
Dağlarda
Adım adım ölümü içmek
Tipi boran altında
Paylaşmak dağların yanlızlığını
Karanlıkların ürpertici tavafında.

Soğuk
Zifiri karanlık
Yük ağır
Ve kanar ayaklar
Kınalar sürülmüş nazlı tabanlar
Ceviz kabukları ile üfelenmiş
Oğulmuş
Bablekan oyununda
Toprağa neşeyle vurulmuş
Ve birden bire gökyüzünde
Helikopterler
Havadan yumurtalarını dökmüş
Kobra
Skorski yumurtaları
Gerillaların beynine
Bir bir düşmüş
Kopan kol
Yırtılan deri
Tıkırdayan diş
Titreyen dudak
İnat
Ulaşmak
Zaza kızında ölümüne inat
Abu hayat gölüne kavuşmak.

Tiz bir zaza çığlığı
Bir zaza kızı karlar altında
Yükü var sırtında
Kara
Ve gözleri kap kara
İz bırakır ardında
Ümidini sürüklerken beyaz karanlıklarda.

Dağlar zor
Bingöl’de dağlar yaman
Azrail’in eli tetikte
Canı sıkılmış
Vazifesini hakkıyla icra edemedi
Bingöl’de diye.

Toprak kanı nasıl çekerse
İştahla
Kar daha da azgındır topraktan
Emer kanı
Dindirilmez şehvetiyle
Zaza kızının çocuk korkuları
Yüreğinde
Ve doğmamış bir bebek taşır
Kendi mahreminde
Uzanır uyuşmuş elleri
Sırtındaki yüküne
Genç bir gerillanın
Hâlâ sıcak
Ve yumuşak kulak memelerine
Aşkın gücünü sınar gibidir Bingöl dağları
Yaralı bir gerillanın
Elâ bakan gözlerinde.

Zaza kızı
İçini titreten bakışlara
Teslim olma
Sakın dayama başını
Erkeğin yaralı omzuna
Kan çeker
Unutma
Kar çeker
Uyuşma
Sana destanlar anlatayım istersen
Alışılmamış bir aşkın
Mezopotamya diliylen
Üşüdün
Çok yorgunsun biliyorum geceden
Isıtayım içini istersen
Boğuk zaza türküleriylen
Kuşan sevgini
Kuşan geçmişinden sana miras kalan
Tükenmez direncini
Eritme kendini
Yaralı gerillanın gözlerinde
Oyun bozanlık yapma
Zifiri karanlıklara
Korku ve çaresizlikle bakma
Dolaşmasın bakışların beyhude gerilerde
Davran
Yoluna devam et
Velâkin bilesin Köroğluna bile
Olmadı kısmet
Abu hayatı bulmak
Ve abu hayat
Suyundan içmek.

İz kaldı bana
Zaza kızından
Saçları perçem perçem kara
İnsandan insana akan bir aşktır yaşam
Zaza kızı aşkı yaşar
Zaza kızı
Aşkı yazar ardından
Ve zaza kızının bu engin aşkıyla
Belki yaşayacak
Belki hayat bulacak
Bu yaralı gerilla
Ve zaza kızı şimdi
Varolmanın
Ürkütücü yol ayırımında.

İhtiyar bir aşiret kadınının
Çıkrık döndüren
Hünerli elleri gibi
Zaza kızı elleriyle körüdü
Sertleşmiş kar öbeklerini
Zordu
Küreksiz açabilmek
Bir kayanın dibini
Sığınmak
Karın soğuğundan
Toprağın sıcak koynuna
Ana koynuna sığınan taze bebeler gibi
Ve hala duyulur belli belirsiz
Başka bir yerlerde
Havan
Ve doçka atışlarının
İniltileri.

Zaza kızının yükü ağır
Taşır bir yaralı can
Birde BKC *
Çok iyi atan
Emanettir taşıdığı gerilladan
Bir de rahminde taşıdığı elâ gözlü oğlan.

Ey
Kanlı kurşun
Ey
Pezevenk şarapnel
İlelebet hükmedebilecek misin toprağıma
Gücün sadece çiğ ete yeter
Ya yürekler
Ya o asil yürekler
Sıcak bir ekmeğe dalan
Bir bıçak gibi
Gerillanın çiğ etine dalmış
O kahrolası metaller
Bağır
Kan
Kan
Bağır
Can
Can
Haykır karanlık
Gırtlağından zincirleri koparmış
Zenci köleler gibi
Kendi karanlığına bağır
Bir zaza çığlığı duysun dağlar
Tez elden geçmeden zulmün ezası
Kurumadan dağların kanı
Ve zaza kızının
Yürek yangını.

Zaza kızı terli
Ve zaza kızı endişeli
Bakışlarının feri
Ama o bakışlarının feri
Ah
O bakışlarının feri
İstedi
Tanrıdan şimdi istedi
Bir yılan gibi gömlek değiştirebilmeyi
Yetiş ya hızır
Ya Şahmaran
Kurban olduğum yaradan
Yiğit gerilla soyunsun
Bir yılan gibi
Bu kahrolası beladan.

Bingöl
Binlerce göl
Nereye saklanmış Hızır’ın abu hayat gölü
Su
Bir yudum su
Yaralı gerillanın yaşam umudu
Bu kaçıncı dağ
Bu kaçıncı göl tırmanılan
Yılma
Yine de ara
Kara gözlü zaza kızı
Gözlerinin feri
Ah o gözlerinin feri
Sakın
Sakın ola kapama
Kara gözlerini
Girer dipdiri koynuna soğuk
Sarar vücudunu don
Yaralı gerillanın
Çır şelalesindeki mağaralarda
Seni sarıp
Sarmalaması gibi
Ve unutkandır belleği beyazın
Örter seninde üstünü
Kuş tüyü bir yorgan gibi
Mangadaki diğer yoldaşlarının
Üstünü sessiz sedasız örtüp
Yittiği gibi.

Zaza kızı ara
Kerem aradı Aslı’sını
Cilo dağlarında
Zaza kızı arar
Abu hayatı
Bingöl platosunda
Yanar
İçinde ayn-ı Züleyhanın* odunları yanar
Newroz ateşlerinden büyüktür bu yangın
Ve newroz ateşlerinden doğar
Kan tere bulanmış zaza kızı
Ve Bingöl dağlarını
Sarmış pusatlar
Telsizler
Kobralar
Mikroçipler
Kablolar
Küçültmez zaza kızının ufkunu
Bu sıradan korkular
Ama bir şey var yine de
Yanar
Korkar sevdiği ölür diye
İçi yanar
Beyninde
Kar altında kaynayan kara kara kazanlar.

Yaralı gerilla bir kartaldı dağlarda
Besta’da
Botan’da
Çarçella’da
Yanan kandilleri ağzından öpmeyi denerdi
İnce dudaklarıyla
Bir jilet taşırdı
Dişlerinin arasında
Ne anlama geldiği bilinmeyen
Muammalı sözcükleri söylemesin diye
Dolunay aydınlığının vurduğu gecelerde
Değişimin hazzını hazmedemeyenlere
Kurt adam sendromu çeken sefillere
Zazaca konuşur ve zazaca dokunurdu
Ağzında bir jiletle.

Cömert Nil
Cennet Tuna beri dursun şimdi
Mendo suyu yusun
Yaralı gerillanın tenini
İfritten bir kıl çekmişti gerilla
Fişeklenmişti deli yüreği
Devrim parolasıyla
Ve yaralı gerillanın gözleri ela
Elâ elâ konuşur
Elâ elâ sevişirdi
Kara gözlü zaza kızıyla
‘Bırak der beni şimdi
beni bırak
Bingöl dağlarında’
Ölümdür onu çağıran
Kendi toprağında.

Bakma gözlerime öyle zaza kızı
Çek git başımdan
Topla ısrarcı bakışlarını
Kalın bir cam gibi
Tuzla buz oldum ben
Ve gözlerinde boğamadım
Boğamadım ki imkânsızı
Dudaklarından dökülen tek cümle
Yenilgi tarihi kaderimiz mi yine
Kilise zangoçları
Çanlara asıldı beynimde
Zonkladı şakaklarım
Zonkladı gökkubbe
Ve gözlerimde hatırası kaldı
Zaza kızının
Ayrılırken sıtmalı hıçkırıkları.

Zaza kızı çekti gitti yüküyle
Beyaz karanlıklar bakiresinin
Muhteşem direnciyle
Acılarını avuçlarıma dökerek
Simdi belki saflar
Pare pare ama
Dünün bittiği yerden
Yarın yine gelecek kendi muazzam
Anaforu ile.

*BKC:Bir silah markası.