Zayisin Şiiri - Sıtkı Özkaya

ve ben bir dağın çığındaki heliğine gömdüm seni
Alara’nın tortusuna
kış günlüğüm
ömür törpüm
zemherim
vukuatlı bir kimlik gibi
kuşkondu ağrılarım var
dikilmemiş yaralarım
gelecek zamanlarda
kirli bir gülüş gibi yığılma omuzlarıma
Anka kuşu yüreğim

şimdi zayisin gece üşümelerimde
tarçın öpüşlüm
dağ duruşlum
sıla göçüm
ihracatta bir rakam gibi
iki kere ikiyi sorma bana
bozulmuş ezberlere sığmaz dilim
çevrisi yapılmamış bir mısra gibi
sırıl sıklam yalnızlıklarından tutuyorum ellerinin

bir şafağın ayazında
bir üveyik öter yüreğimde
iklimlerinin ahududundan öperim
yazma beni bir mevsime
kış gelmeden buralara
varsın yaz alazı yalasın avurtlarımı
sandığından daha fazla hüzünlerinden öpüyorum gözlerinin

Sıtkı Özkaya