Zayıflıklar Şiiri - Zafer Zengin Etnika

bu zulüm çok bana
kilitlenmiş
ellerim ayaklarımla
boynum kopuyor
her sallanışımda
çıbanlar sarıyorum
ayaklarımı uzattığımda
sana yenilgime ağlıyor
kendime bakıp bakıp
yaşama artık diyorum
ve siliyorum tüm hafızamı
her yerini sana ayırıyorum

kapılar açılmıyor
tüm zayıflıklar
iç acısı gibi gelsede
ve acısanda bana
ben sana acımıyorum

kendime kızıyorum
bir kez aramayan birini
nerene gizlersin
neden izlersin diye
kendime küfrediyorum

sövüyorum durmadan
aşktan
ve hayattan kalanlara
sığmıyor kopuşlarım
bağladığım yangınlara
tutarsızlıklar hep yakın sana
öğrettin işte
ağlattınya sonunda
aşk olsun sana çocuk*
aşk olsun yolunda

| aşk'a zayıflık diyor onlar...|

sustuğumda
bir daha dönmeyeceğim sana
unutma
bak kusuruma
kusurumdan utandırma

08.09.2004

*Can babadan