Zayıf yanım… Şiiri - Oktay Çekal

Zayıf yanım…

Yalnızlığın sokaklarından geçiyorum,
Kimse yok, kalabalık yıldızlar ve ay,
Ruhum sessizce, adımlarımda dolaşırken,
Düşünüyorum ömrümdeki, zayıf yanımı

Halsiz bir bedenle, umutsuz ruhum,
Terk edilmiş sevdamın, son vurgunudur.
Soluk soluğa kalmış, kan ter içinde,
Bir ömür zindanında, hüküm giyiyor.

Yalnızlıkla tanıştım, hep yanımdayken,
Sevgi ateşi oldum, görmedin beni,
Verdiğin sözler, hükümsüz artık,
İnanmıyorum sana, güven fakiriyim.

Zayıf yanım, ruhumdaki fırtınan
Atamadığım izlerin ve gözlerin
Söz geçiremediğim yüreğimden
Çare yok artık çıkarttım seni.

Oktay ÇEKAL
28.05.2011-12.40