Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Mayıs sonu geldi yine, zayiatlar başlayacak.
Kırılanlar, dökülenler, birer birer ayrılacaK.
Neden böyle oldu diye birçok kafa yorulacak.
Sebepleri birer birer açık açık anlayacak.
Adamına adam gibi saygı sevgi göstermeyen,
Hizmetini görmeyerek takdirini göstermeyen,
Her fırsatta ezip geçip merhemeti göstermeyen,
Şimdi kalkar sebep arar, feraseti göstermeyen.
Efendiye Efendi de, talebeye de talebem.
Anne baba değerlidir, sana mecbur sanma Efem(!)!
Velinimet nedir bil de, nimetleri, söyle ;'Tepmem!'.
Hizmet Hazreti Allah'ın, yapamazsam, 'gölge etmem'.
Çocuk anne prensesi, babanınsa paşasıdır.
Hepsi zeki, akıllıdır, O'nlar canın yarısıdır.
Hocalar da kuzudurlar, anne baba balasıdır.
Emanete hıyanetse, tam Allah'ın belâsıdır.
Zamanında verilmeyen on para beş para etmez.
Sevgi hissedilmiyorsa, sahte gülümseme yetmez.
Dertler paylaşılmıyorsa, çalışan seni affetmez.
Dünyada da lanet okur, Ahirette hiç affetmez.
Şeref Söylenecek söz çok, anlayacak adam olsa?
Bin bir müşkül yurda gelen talebeye hem ram olsa.
Merhametle, tatlı dille, çalışmalar bayram olsa.
Üste yağlar, alta icbar, terkedilip; ikram olsa!!!
Şeref Coşğun
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta