Zayi oldu bak,
Hayatımız yamalı...
Yeni kıyafetler içinde!
Zayiat büyük.
Anlamak için bunu,
Yetmiyor mu akıl bile...
...
Deliye versen bu dünyayı,
Çarpar senin yüzüne.
Akıllı olan bilmeli.
Gerçek hayatı, rüyayı...
Ve öbür dünyayı...
...
Sonra yürümeli,
Gerçeğe doğru.
Yalana yürümek niye?
...
Daha derine indiğinizde eğer.
O derinlik bu derinlikten derin değil...
Benden akıl isterseniz,
Satın dünyayı üç kuruşa,
Milyonlara, milyarlarca ya değil...
...
Yürü bugün genç.
Sen yürüdükçe seninle yürüyecek zaman...
Ama en sonunda...
O yaşlılık var ya senin de tutacak yakandan!
28.08.2014 12.00
Kayıt Tarihi : 1.9.2014 12:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri bir düğün kartının zarfına yazdım ilk... Engin abiye hediye verdim benden hatıra olsun diye sonra...
![İbrahim Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/01/zayiat-buyuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!