Zâyi Oldu Şiiri - Sümeyye Gedik

Bu dünyada ne hevesim, ne de arzum kaldı
Hangi birini desem; emeğim zâyi oldu...
Hayata bağlayan hayalim elimden çaldı
Hangi birini desem; emeğim zâyi oldu...

Gurbet elde yaşarım kapımı çalan olmaz
Anlatamam derdimi acıyla yürek dolmaz
Uğraşırım namertle, iyiler beni bulmaz
Hangi birini desem; emeğim zâyi oldu...

Acımadan harcadı bakmaz gözüm yaşına
Döndürdüler beni koca nedamet taşına
İmtihandır bunlar gelir fâninin başına
Hangi birini desem; emeğim zâyi oldu...

Nerede bu hakkım bunca verdiğim emeğim
Hepsi birer çöp oldu şaştı kaldı feleğim
Ben neler gördüm ömrümde asıldı eleğim
Hangi birini desem; emeğim zâyi oldu...

Hâkk tecelli edecek kalmaz kimsede âhım
Gözlerim yaş dolu afitâp bekler nigâhım
Kimsede kusur yok hepsi de benim günahım
Hangi birini desem; emeğim zâyi oldu...