Önce düşünmeyi unuttu insanlık
Şimdi konuşmayı da beceremiyoruz
Ruhlarımıza çöktükçe bu karanlık
Kendimizi sevgiye bile veremiyoruz
Oysa sevgi bir zamanlar ışıktı, nurdu
Yıllarca ona sarıldık meşale gibi tuttuk
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
