Kâinatı seyrettim durdu idrâğım zâyi,
Âmâyım yol ararım, söndü çerâğım zâyi.
Topladım günahımı sevabımın yanına,
Çarptım, çıkardım, böldüm, baktım meblâğım zâyi.
Şu üç günlük dünyanın göz boyayan tahtında,
Saltanatım yok oldu, şimdi otağım zâyi.
Nice kasırgalardan, nice kışlardan sonra,
Bir çınardım yıkıldım, dalım, yaprağım zâyi.
Gece yoldaşım oldu, artık uykular haram,
Sokağı mesken tuttum, rahat yatağım zâyi.
Bâd-ı sabâ misâli gönlüme ülfet veren,
Buseni kondurduğun o gül yanağım zâyi.
Ömrümü yollarında harcayıp heba ettim,
Kayıp ruhum, bedenim, başım ,ayağım zâyi.
Savruldu yokluğunda, şimdi gönül bahçem boş,
Kasımpatım, menekşem, gülüm, leylağım zâyi.
Gözü yaşlı bırakıp gittiğin günden beri,
Her nefeste muğlağım, sensiz mutlağım zâyi.
Kayıt Tarihi : 8.4.2021 08:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!