Uykusuz gecelere artık alıştım
Sana kavuşmaya her gün çalıştım
Kötü kaderimle daim yarıştım
Geçmiyor saatler yıl oldu gitti
Gün geceye döndü ay aşmak bilmez
Beklerim o yari bir türlü gelmez
Yazdığım mektuplar yerini bulmaz
Alamam cevabım zay oldu gitti
Konuşsam yâr ile dolaşır dilim
Yoluna sermişim kırmızı kilim
Tutsaydım bir/kere cananım elin
Hayalden öteye umutlar bitti
Alıp kalemimi derdim yazayım
Söyle gülüm ben kimlere kızayım?
Ben bu kaderimi nasıl bozayım?
Dertler başın aldı aldıda gitti
Getirmez ki bizi yan yana felek
Bitmiyor gönlüm de tutulan dilek
Eller kavun yedi ben ise kelek
Bütün hayallerim yel oldu gitti
DURAKın gönlünü sardı bak hüzün
Yaş akar gözün den yar düzüm düzüm
Neredeysen artık gelsene gözüm
Sel gibi şu ömür akıpta gitti
Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
2011...KOCAELİ
Kayıt Tarihi : 6.10.2011 20:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!