Zavallıyım ben Şiiri - Duran Saper

⚘ ZAVALLIYIM BEN ⚘

Bilgece yaşadım insan seçmedim
Fenin arşındaki zavallıyım ben
Serim verdim ama serden geçmedim
Senin başındaki zavallıyım ben
🥀
Sadık kul dediler adıma benim
Çok kitap okudum olmadım zalim
Arsıza gitmedi ayağım elim
Devrin çağındaki zavallıyım ben
🥀
Eğride direndim doğruda sevdim
Gözlemde bulundum aşkla bilendim
Topraktan beslendim sardım güvendim
Yerin bağrındaki zavallıyım ben
🥀
Maddenin manada bulduğu emsal
Denizlerde salım kenarda kumsal
Beden ağacında yeşeren bir dal
Dalın kolundaki zavallıyım ben
🥀
Kendine galiptir şöhreti bilmez
Açık göz olurda haramı görmez
Hak bilendir yönü yolundan dönmez
Alın yazındaki zavallıyım ben
🥀
Ekerim hasatı biçen herkestir
Allah vermiş nefes o da bir sestir
Bu hayat ne boşa ne de beleştir
Aklın salındaki zavallıyım ben
🥀
Başa bela değil hoş bir sedayım
Bugün kabul görmüş yarın vedayım
Ne amcam ağadır ne paşa dayım
Yakın zorundaki zavallıyım ben
🥀
Kalbim yara aldı gönlüm çok diri
Ölüm gelse korkmam yapmam kibiri
Yaşayan can saymam et ve siniri
Aşkın serindeki zavallıyım ben
🥀
Geniştir bakışım hayal kurarım
İnsanı insandan sayar anarım
Başkalık farkeder başka sınarım
Fırın tavındaki zavallıyım ben
🥀
Sevdamız aşikar ölçülmez debi
Aynıdır kazanım görünmez dibi
Severim ülkemi silinmez gibi
Yârin kalbindeki zavallıyım ben
🥀
Çocuklarla oynar yetim severim
Gençlere güvenir her dem överim
Yetse biraz gücüm yokluk döverim
Varın koynundaki zavallıyım ben
🥀
Hacı Bektaş benim Mevlana benim
O zamandan beri yanıyor tenim
Bugün gitse gelir ilerde dirim
Yarın yönündeki zavallıyım ben
🥀
Ben senin içinde sende bendedir
Baştan aşağı bak tek biçimdedir
Alem ararsan pak hep içindedir
Zarın zihnindeki zavallıyım ben
🥀
İyimser bakışlar kelam öndedir
Çare arıyorsan derman sendedir
Isıtmak istersen güneş dildedir
Kulun dilindeki zavallıyım ben
🥀
Hayvanları sever çiçek beslerim
Kitaplar okurum sevgi seslerim
Cahile sözüm yok bilir hislerim
Sırrın evindeki zavallıyım ben
🥀
Yazılan yazılar gitmez yabana
Ozanlar şairler dosttur hep bana
Yaktım ateşimi verdim dumana
Korun külündeki zavallıyım ben
🥀
Kaybetsem kendimi yolda fenerim
Bugün gider yarın yine dönerim
Kendini bilmektir büyük hünerim
Senin içindeki zavallıyım ben
🥀
Eşitlik savunur eşit bakarım
Alçak düşünceyi yırtar atarım
Bu dünya düzeni batar çıkarım
Yerin dibindeki zavallıyım ben
🥀
Sabır ve hoşgörü bizde sanattır
Cem olur döneriz özde sevaptır
Kamil insan ermiş gizde turabdır
Derin evrimdeki zavallıyım ben
🥀
Her yokuş çıkışta vardır bir iniş
İnsan zayıf kalır sürünmez imiş
Sır olan kaybolur görünmez gidiş
Dağın düşündeki zavallıyım ben
🥀
Gemiler benimle buldu dümeni
Sözüm ağıt oldu ağlar güleni
Mızrap vurup çaldı üstadlar beni
Sazın döşündeki zavallıyım ben
🥀
Ben yaşarsam yanar sönmez ocaklar
Bedenim birden çok insan kucaklar
Sevgili vatanım köyler bucaklar
Göğün karnındaki zavallıyım ben
🥀
Emek harcanmadan yenilmez yemek
Onurlu bir yaşam böyledir demek
Bize borçtur beden nasip ödemek
Sözün sonundaki zavallıyım ben
🥀
Durucan zavallı bir garip kulum
Hak'kım birdir derim yok başka yorum
Velhasıl böyledir sanılan durum
Özün solundaki zavallıyım ben
⚘
Duran SAPER (Durucan) Bursa

.