Zavallı Nefsim Şiiri - Meryem Keskin

Dünyaya taptın da gaflete düştün,
Ah….benim biçare zavallı nefsim.
Hakkı bırakıp da batıla koştun,
Ah…benim biçare zavallı nefsim.

Seherin vaktinde nasıl yatarsın,
İblis zulmediyor kime çatar sın.
Kör olmuş gözlerin nasıl bakarsın,
Ah….benim biçare zavallı nefsim.

Ezanlar okundu duymadın gezdin,
Edebi hâya yı yerlerde ezdin.
Amel defterine günahlar yazdın,
Ah….benim biçare zavallı nefsim.

Haramı alıpta helala kattın,
Şeytana uyup ta imanın sattın.
Kur’an’ı unuttun dolaba attın,
Ah….benim biçare zavallı nefsim.

Diyar….diyar attın gezdirdin beni,
Kullar arasında ezdirdin beni.
Bu tatlı canımdan bezdirdin beni,
Ah….benim biçare zavallı nefsim.

Saçımı ak ettin yüzümü kara,
Ruhum da açtırdın kapanmaz yara.
Yaktın şu gönlümü düşürdün zara,
Ah….benim biçare zavallı nefsim.

Beni benden aldın zelil eyledin,
Hep kandırdın beni yalan söyledin.
Ben farkedemedim sen hep böyleydin,
Ah….benim biçare zavallı nefsim .

Zaman hızla geçti ömür bitiyor,
Gün akşama erdi güneş batıyor.
Bir olan derdime bin dert katıyor,
Ah….benim biçare zavallı nefsim.

Meryem Keskin