Kimsesiz bir kedi gördüm
Baktım yerde sürünüyor
Süt aldım getirdim verdim
Acısı fazla, yemiyor
Veterineri aradım
Dört bir tarafı taradım
Param yok, baktıramadım
Biri, bakarım demiyor
Belediyeye götürdüm
Bir günü böyle bitirdim
Yavru kediyi yatırdım
Mâv dedi içim kanıyor
Meşgulmüşler bakmadılar
Boşver dedi takmadılar
Koltuklardan kalkmadılar
Höt dedim, polis arıyor
Sonra biri akıl verdi
Götürde at, ölsün dedi
O an çıldırdı Ahmedi
Dehşetten kanım donuyor
Bunlarda insan mı yani?
İnsan suretinde cani
Cümlesinin bozuk kanı
Sert vurdum elim yanıyor
Çağırdılar geldi polis
Yaptılar siyasi külis
Dedim bende davacıyam
Hayvan hakları yeniyor....
Sevgili şiir severler;
Bu bir şiir değil! Şiir tadında kaleme aldığım, bir kedi ile yaşadığım bir günün hikayesi... Olmadı baktıramadım yavru kediye. En son veteriner de kaldı...Uyutucu iğneden bahsediyorlardı. Ben polislerle giderken...
Kayıt Tarihi : 22.8.2008 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan suretinde cani
kesinlikle size katılıyorum ne guzel anlatmışsınız dizelerinizde insan görünümündeki acımasız katilleri
peki ne oldu sız polislerle giderken. iğneyle öldürdülermi ki kediyi?
Kediyi kurtarmak için,elinden geleni yapmış,
Polisi belediyeyi aramış taramış,
Ama hiç kimse bile umursamamış,
ne diyelim abi,kalemine sağlık,
TÜM YORUMLAR (3)