Zavallı Kâlbim Şiiri - Yusuf Önder Bahçeci

Seni sevip, sevmediğini bilmeyen zavallı kâlbim,
Benim bu karşılıksız sevdadan ayrılık mı nasibim,
Kaç yıl oldu ayrıyım senden, ayrılıklara mansıbım,
Seni sevip, sevmediğini bilmeyen zavallı kâlbim.

Hep ümitle bekleyen, hep özleyen, seven oldun,
Bekleye bekleye kırlarda yetişen sütleğen oldun,
Hayır hayır sen sütleğen değilsin fesleğen oldun,
Seni sevip, sevmediğini bilmeyen zavallı kâlbim.

Sarmaşıklara bakarım ben ne güzel sarılır, sarılır,
Gerçekten sevenler, birbirini an görmese, darılır,
Bu gönüllerin bahçesinde, güllerin kokuları karılır,
Seni sevip, sevmediğini bilmeyen zavallı kâlbim.

Seni görmek ümidiyle, ne hâllere düştüm bilsen,
Seni seviyorum deme zaten ümidimi kestim ben,
Mutlu günler hatırına gözler dolar bir gün gelirsen,
Seni sevip, sevmediğini bilmeyen zavallı kâlbim.