Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
burada olayları kişiselleştirirseniz kızacak birirlerini bulursunuz...
Korkmamız gereken şey bizi insan yapan değerlerimizi kaybediyoruz...
Tebrikler...
bu şiirini okuyunca sana çok hak verdim.
saygılarımla....
bence artık adam denecek kimse kalmadı. 'sözüm meclisten dışarı'
MUHTEŞEM. MUHTEŞEM.
tebrikler güzel siire...
Doğru söze ne denir.Bravo !
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta