Zavallı Babalar Şiiri - Erdal İrfan

Zavallı Babalar

Yine bir demir düştü Tuzla’da
Babanın biri yedi babayı
Evinde ekmek beklerken bebeler
Kutlayacaktılar bugün
Babalarının babayı yediği gün yani
Babalar gününü…

Sendika neyine be adam
Sen de babasın seni orada
Sendikasız çalıştıran da
Çalış çabala işte
Alt tarafı birazcık ölüm
Düşüversin üstüne
Bir demirden ne çıkar
Ölüm gelir üstüne üstüne…

Babalar günüymüş bugün
Zavallı babaların günü
Acıyor insan Türkiye’de baba olana
Nene gerek kardeşim çocuk
Hatta evlilik
Doğman bile hataydı senin
Doğdun da ne oldu
Babayı yedin bugün…

Şimdi akşam soracak çocuk
Anne benim babam niye gelmedi’
Gelmez tabi ki
Gelemez ki
Başkalarının babası mutlu olsun diye
Çocuklarını haklı kazanç ile kandırsın diye
Yalanlar üzerine kurulu babalığının devamı için
Senin babana babayı yemek düştü işte…

Senin baban dün akşam üstüne
Onuruyla çalışırken
Alın teriyle sana okul parası için
Ekmek su için
Öldü be evlat
Adam gibi geldi
Adam gibi gitti
Giderken de cenaze parası çıkmadı
Sigorta hak getire
Sana bir de öyle borç takıp ta gitti…

Acıyorum bu milletin babalarına
Bizim ülkemizde bir öz babamız
Tam sahiplenemedi anamızı
Bizi öpen herkesi adam sandık
Baba dedik
Üstümüzden indirmedik…

Ey zavallı babalar BABAYI YEDİĞİNİZ GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN
Erdal İrfan – 15.06.2008 Saat 17.15
Rakı Balık Ayvalık