Çalışırken yorulsak, sinirlenip bağırsak
Önemli her olayda, gece gündüz yakınsak
Hele bir de son anda, otobüsü kaçırsak
Yakarız bir sigara, gûya sitres atarız
Zavallı akciğerler, senin suçun yaşatmak..
Yalnız kalsak üzülsek, beklemekten sıkılsak
Başarısız olup da, işimizden ayrılsak
Sevimsiz bir yere, ısrar ile çağrılsak
Sanki mecburuz gibi, sigaraya sarılır
Dumanıyla cezayı, ciğerlere keseriz.
Sevgimiz ve aşkımız, hüsran ile biterse
Küçücük bir hatamız, dargınlığa yeterse
Aklımızdan ne zaman, bin bir sorun geçerse
Çareyi sigarada, yanlış yerde ararız
Ciğerlere acımaz, delik deşik ederiz...
Mutluluktan uçuran, tatlı anlar yaşarken
Neş’enin doruğunda, kahkahalar atarken
Bizce özel bir güne, biraz anlam katarken
Akciğere işkence, günün zarar hânesi
Ne yazık ki sigara, çok şeyin bahânesi…
Ne talihsiz organsın, herkes sana yüklenir
Sevinçte ve kederde, sana zehir yüklenir
Oysa yaşamak için, senden ümit beklenir
Sigaranın zararı, günde bin kez söylenir…
Yine de içer insan, bu mantığa ne denir?
İçmeyen her insana, her gün “çok yaşa denir”…
Kayıt Tarihi : 20.6.2006 11:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
