Karanlıklar içinde
Kaybettim ben yolumu,
Hangi yöne gitsem
bilemiyorum...
Uzak ufuklarda ki ışık,
Ancak otuz altıda gördüm
İnanmazsınız bel ki! .
Ama çok korkuyorum.
Hala güçlü ve diriyim
Asıl gönlümdür konu,
Kim bilir, kaç katım yaşında
Nerden bileceksiniz
Belki de yakındır sonu.
Denizi deniz yapan dalgalar
Olmasa ne olurdu?
Diye düşününce insan..
Hangi deniz kalırdı? .
Derinden gelir sesler,
Akarsu uyanıp esner
Gururlanma eyy dalga! ...
Seni de gözeler besler.
Nedir sevginin tohumu?
Ayrıntılara dikkat et! ..
Asil bir insanın küçük sevgisi mi,
Yoksa!
Küçük bir insanın asil sevgisi mi,
yada minicik bir busemi?
Tercih sizindir elbet,
Olmasa belki de bunlar
Hayat sıradan olurdu.
İçin için ağlamasak
Belki tadı kalmazdı,
Sözüm meclis dışına;
Sevmek nedir bilmeyenler
Kıymetlenip görmeyenler
Fosil gibi kokmuşlar..
İçerden kokuşmuşlar..
Durun bre kalpsizler! ..
Yolda yolsuz olsam da
Gölgede medet olsa da..
Sizler yol olamaz bana.
Çölde susuz kalsam da..
Kör kuyuya dalsam da..
Sizler su veremez bana.
Hissetmediyseniz eğer
Hele de sevilmediyseniz hiç,
Paslı çivisiniz demek
Bırakın hep paslı kalsın,
Silkelemeyin tozunu
Aslınız ayna dan soğuk
Dört ayak, iki boynuz
Zavallı ahmaklar sizi..
Bu poz da benden olsun.
Y.A
Yakup AkbulutKayıt Tarihi : 18.8.2006 16:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Demin hüzün şimdi tebessüm..Şiir hayattır biraz da. Güzel.
TÜM YORUMLAR (1)