Ey insan denen zavallı makine!
İhtiyaç bile gideremezken
Acıları bastır, köle ol zevklere!
Bir zamanlar yalvarırdın güneşe ve aya
Acıları döndürmüşsün en büyük uygarlıklara,
Zevklerin adı olmuş demokrasi, serbest piyasa
Azınlık geçirmiş yuları çoğunluğa
Sen de ölümlüsün unutma
Unutmaz bu yaptıklarını eski patron
Patrondur hala doğa
Çıkar bir gün karşına en sıkı yularla!
Kayıt Tarihi : 28.6.2020 15:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Son Ada](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/28/zavalli-64.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!