Zavallı Şiiri - Âşık Enver Gürkani

Ah bir evim olsa diye düşlerdi
Emekli olmadan öldü zavallı
Konuşurken önce ondan başlardı
Emekli olmadan öldü zavallı

Gece gündüz hiç bitmezdi sorunu
Yinede korurdu namus arını
Gezdirmek isterdi parkta torunu
Emekli olmadan öldü zavallı

Hesap etti aylığını kabaca
Çarptı böldü yetmedi borca
Yaşamış olsaydı giderdi hacca
Emekli olmadan öldü zavallı

Dürüst çalışırdı severdi işi
Hiç ihmal etmezdi namazda beşi
Hep düşlerdi toplu olan maaşı
Emekli olmadan öldü zavallı

İşine vermişti hepten özünü
Açıyordu şafak ile gözünü
Gelin etmek istiyordu kızını
Emekli olmadan öldü zavallı

Dışardan okudu bitirdi lise
Memur oldu en sonunda ne ise
Alacaktı karısına elbise
Emekli olmadan öldü zavallı

Dürüst idi gösterirdi çok çaba
Ne işe yaradı bunlar acaba
Böyle reva gördü bu devlet baba
Emekli olmadan öldü zavallı

Aşık Gürkani yem yazdım bir destan
Daha çok şey varda yazmadım kasten
Devletini çok severdi herkesten
Emekli olmadan öldü zavallı

Âşık Gürkani