Zaten Yüreğimi Vurmuş Vatan Acısı...

Beynimdeki yoğunluk tonlarca yük
Omuzlarımdan bedenime çöküyor
Kalbim kırık dökük
Acılarla gözlerim kanıyor

Ben şimdi tuttuğum kalemi
Kılıç gibi keskin ucuyla
Sineye saplamazmıyım
Namludan çıkan kurşun misali
Tam onikiden vurmazmıyım

Çepeçevre olsada tehlike
Onca yürek yanmış,can almış
Bu topraklar kana bulanmış
Bayrağım için,vatanım için

Gerek var mı uzun namluluya
Misket bombasına
Öldürmekten daha kuvvetli
değil midir ölebilmek amaç uğruna

Giymemeli çuvalı başına
İşkenceyi çekebilmeli
Vazgeçmemek uğruna...
Topraklarımın satılmasına
Vatanımın bölünmesine
İlkelerimi yok etmesine
Kardeşlerimi düşman etmesine
Karşı durabilmeliyim kahraman gibi

Keskin olmalı silahımın ucu
Korkmamalı yiğitçe olmalı
Ölmek kuvvetli,devrimci gibi
Vazgeçmemeli adam gibi..
Vurmalı şaşmamalı hedefi
Yavaş acı vermeli ama
Onikiyi vurmalı
Değerli olmalı ölmek
Değmeli öldüğüne
Yıllar sonra sızlamamalı kemikleri
İhanet etmemeli değerine, öldüğünde

Lanet olsun onuruma
hedefi saptırırsam eğer satırlarımda
Vazgeçersem ilkelerim uğrunda
Ölmezsem eğer şerefimle
Namert desinler bana
Tükürsünler mezarıma
Korkarsam eğer bir lahza..