Zaten yaşadığımdan da emin değilim artık

Bir insanı çok seversin o seni bilmese bile sen ona öyle bağlanırsın ki kopamazsın, sanki her saniye yanındaymış gibi davranırsın. Yatmadan önce dualarının içinde ona da yer verirsin, uyanırken aklına ilk onun adı gelir. Göz göze gelince tansiyonun düşer yere düşmemek için tutunacak bir yer ararsın. Aslında internette her paylaştığın sözü sırf o görür belki diye onun adına yazarsın, Sevdiğini söylemek istersin, dilin kurur, gözlerin kapanır konuşamazsın. Tam cesaretini toplarsın onu ne kadar çook sevdiğini söylemek istersin, gözlerine bakmaktan ne söyleyeceğini hatırlayamazsın sadece elini sıkmakla yetinirsin. Sonra yakın arkadaşlarıyla çok samimi olursun, hiç olmazsa arkadaşlarına onu sevdiğini söylemek istersin. Arkadaşları şaşırır, söylemek istemeselerde onun sevdiği ve seveni var cevabını alırsın. Dünyan kararır, nefes alamazsın. Kalakalırsın orada adeta. Alkole, sigaraya başlarsın. En sert içkileri bilerek soluk boruna kaçırırsın. Sonra bu gerçeğe istemesende inanmak istersin yapamazsın. Sen onun için ne fedakarlıklar yapmışsın o bilmese de fakat arkadaşlarından aldığın cevapla her şey bir köşeye konur. Yokluğuna alışmak istersin, yapamazsın. Yokluğu bir gün elinde gümüş tepsiyle intihar sunar, istemesende alırsın çünkü sen yaşarken ölmüşsün.