Zaten Olmaz Şiiri - İsmail Türkmen

Mavi denizlerdeyim sen ve hayallerim.
Yelken açmışız sonsuz mutluluğa.
Deniz maviliğine bir bulut gölgesi düşmüş,
Yağmura gebe kara bir bulut; yok etmekte
Mavinin güzelliğini ve seni hayallerimde
Sen olmazsan o zaten olmaz.
Gül solduğunda bülbül şakısa ne olur?
Gülün gözyaşları derya oluyorsa yüreğine,
Bulutlar beyaz olsa ne olur?
Yüreğinde çöreklenmişse hüsran yârin;
Güneş yıldızla dost olsa ne olur?
Yar yüreğinde bir gül dikeni,
Yaban acılara neden oluyorsa;
Şiir olsa söz olsa ne olur?
Can gitmiş hüzün diyarlarına;
Canan şenlikte olsa yürek hüzünde olur?
Dost, can dost, canım cananım dost!
Mavinin güzelliğinde bulduğum,
Hüznün karasında gördüğüm,
Derdime yaren, sevgime yar gördüğüm can dost!
Derdine çare olamasam da,
Hüznüne ortak olmaya can attığım canım can dost!
Körfezde yakamozlar, gökte yıldızlara eş tuttuğum,
Ciğer parem can dost, hüzne ser verme.
Dağlara güzellik veren gül dost!
Yüreğine almasan da derdine al beni,
Yüreğime batır yüreğini acıtan dikeni,
Bu dost sana kurban ey can dost!