“Allah utandırmasın” oldu ilk duamız,
Çakal mı, tilki mi, sırtlan mı bilmeden.
Toplumda ne ar kaldı, ne utanmamız.
Adil mi, liyakatli mi bile demeden…
2024
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta