yıkılmış yine gönülsüz kurulan yuva
elleri havada ediyordu bettua
hasret koymuşlardı onu tam dört yavruya
kan yaş döküyordu o haççe geliN
evlendirilirken ona danışmadılar
küstü kocası onunla konuşmadılar
aldılar yavrularını uonu dışa attılar
sokaklarda kaldı o haçça gelin
yapmadılar haççe kıza resmi nikahı
boş kağıda bastırdılar bakın imzayı
benim değil diye işte tam dört bebeği
aldırdı elinde o haççe gelin
o bir cahil köylü kızı kurnazlık bilmez
derini anlatmaya bak dilide dönmez
boşamış kocası işte geride almaz
aralarda kaldı o haççe gelin
yavrularını kumasının üzerine yazdılar
hayatı zehir edip boğazına dizdiler
sen yaşama diye mezarını kazdılar
yataklara düştü o haççe gelin
belki yazdıklarıma kimse inanmaz
döndü güneşim sözümde yalanım olmaz
çok şükür geçti o asır geride gelmez
zaten öldü gitt o haççe gelin
döndü güneş
Kayıt Tarihi : 18.8.2015 12:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gerçek bir hikayeden alınmıştır bizim yörelerde ve benim çocukluk zamanımızda kızlara sorulmadan zorla evlandirilirdik ve haçça gelinde böyle zorla evlendirilen bir gelindi onun ana babası yoktu amcasıda sahip çıkmadı ve yazdıklarımın hepsini yaşadı
hayatı zehir edip boğazına dizdiler
sen yaşama diye mezarını kazdılar
yataklara düştü o haççe gelin
aynan bunu yaptılar heçe geline
mezar oldu .Döndü Hanım teşekkürler çalışma için saygılar.
TÜM YORUMLAR (2)