Zaten hiç yoktun...
Senli rüyalar imda çocuk kalbimde büyütüm
Bazen en sevdiğim misketimdin akranlarimdan sakladığım
Çoğu kez sebepsiz asık suratim
Okuya bilene şiirdim aslinda o yaşta
Ama tümü kördü benim cografyamda
Onlarda haklıydı sabah ezaninda çıkarlardi sofraya bir kuru ekmek telaşına
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta