Zaten hiç varolmadık ki...

beyaz bir kağıda seni yazcağım,
dünyanın en güzel gözlü kadınını,
kaşlarını, kipriklerini,
sırma gibi saçlarını,
utangaç bakışlarını
sesinin o muhteşem rengini yazacağım...

beyaz bir kağıda,
sana söyleyemediklerimi,
anlatamadıklarımı
ve dokunmak istediğimde
ansızın kayboluşlarını yazacağım...
çaresizligine, çaresizligimi yazacağım....

bir sarnıca düşmüşlügümüzü, çırpınışlarını ve
eli kolu bağlı,
pınarlarından yaş yerine kan akan
gözlerimizi yazacağım...
bizi çaresizliklerde buluşturan inanmak istemedigim
kadere boyun egişimizi yazacağım...
ve mutluluğun hayalini bile yaşamayı
beceremedigimizi yazacağım...

bir beyaz sayfada, tükenişimizi,
bunu bile beceremedigimizi yazacağım...

bir beyaz sayfaya,
zaten hiç varolamadığımızı yazacağım.

yazacağımda,
kendimi nasıl inandıracağım...