Zaten Ben Ağlıyordum.

Ah Muhsin ünlü ah ahhhh
Yüreğimi öldürdün sazlar içinde,
Sarıkamış destanına bu kadar ağlamıştım anca,
Gelmeyeceklerin ardından, ağlamak gibi ağladım.
Babam ağladı son kez ölmeden,
Hapishanede volta attı gençler,
Tutsak yüreğim hasrete gebe oldu.
Sen sus bir daha ve öyle bir suski,
Felekler başında dönsün.
Sen konuşunca;
yaralarımda çiçekler açıyor
Irmaklar kadar içesim geliyor.
Tüm çocuklar mutlu oluyor
Ve hep bir ağızdan
Filistin’de bağırıyor çocuklar
innel insane lefi husr!
Ve kirli gömlek asıldı duvara
Kapatınca gözlerimi
Anneler hep güler cennetten..