Zaten Bana Kim Bakar Şiiri - Mustafa Tem ...

gündüzün karanlığında boğuluyorum
ruhum yanlızlık hapisanesinde esir
gözlerim yaş dolu sözlerim hüzün..
yüreğimde ayrılığın çığlığı git gide büyüyor
nerdesin gündüzüm...

meskenim uçurum kenarı
seni alıp veriyorum nefesimde
her düşünce bir yara içimde
yaşamak ölüm oldu benim için..
sen gidince....

bennn ben seni ne çok sevmişim
sennn sen ne çok körmüşsün
ne çok hata yapmışız
bizz biz nasıl böyle olduk..
yoktuk...!
... ama var sanmışız...

uzaklardasın...
çınlıyor mu kulağın seni her andığımda
aynaya bakınca gülebiliyor musun?
bana gelmek istiyor mu ayakların
söyle Allah için sevdiğim..
yüreğinde ben varken sevebiliyor musun?

derdini dinleyecek biri var mı oralarda
üzgünsün diye üzgün olan sen gülünce gülen...
rüzgar burada ki gibi ılık mı esiyor?
yanında kimse oturuyor mu sinemada...
bahçen hala aşk mı kokuyor?

SEN...!
dediğini duyar gibiyim...
sahi hiç düşündün mü beni
kıskandın mı hayatıma biri girer diye
bil sevdiğim ben de mevsim sonbahar
beni hiç sorma...
zaten bana kim bakar....