Zaten Alışık Şiiri - Rabia Yasin Çelik

Ne kadar gülsem eğlensem de, bir tarafım kırık
Böyle sensiz yaşanmaz ki, hayatla barışık
Hem ezeli hem ebedi, sevmiştim gözlerini
Birde sen yıktın beni, ben zaten yıkılmaya alışık.

Nasıl avuturum kendimi, duygularım karışık
Her yanımı sarmış sın benim sarmaşık sarmaşık
Kimseye bağlanmamış tım böyle deli gibi.
Birde sen yıktın beni, ben zaten yıkılmaya alışık.

Baktığım her yerdesin, gözüm buna alışık
Hak etmedim bunu, ihanet senle barışık
Sırtımdan vurman, aklımdan bile geçmezdi
Birde sen yıktın beni, ben zaten yıkılmaya alışık.

Yırttım resmini, mektuplarında buruşuk
Nasıl unuturum bilmem, aşkın bana yapışık
Beddua edemiyorum sana, yinede bil dileğimi
Birde sen yıktın beni, ben zaten yıkılmaya alışık.

Her sevenin canını böyle yakar mı,bu ayrılık
Sayende oldum acıyla, hüsranla tanışık
Beni tüketip gittin, iflah olmam ebedi
Birde sen yaktın beni, ben zaten yanmaya alışık.