Çayı neden demli içtiğimi sorarlar,
Ha, bir de sigarayı neden derinlere çektiğimi,
Bilemezler içimde ki acıların yanında ki önemsizliğini,
Sözün koyusunun, başka türlü çıkmadığını da bilmiyorlar ya zaten.
Dışarısı gecenin karası, içerisi katrana belenmiş,
En ağırlarını tutuklu bırakıyorum sözcüklerin zihnimde,
Maya yerine kullanıyorum azar, azar karıştırıyorum şiirlere,
Taşımak zor oluyor, bu sebepten başım dizlerime dayalı ya zaten.
Bir gün hepsini bırakacağım söz veriyorum,
O vakit hiç bir şey ifade etmeyecekler benim için,
Hatta nefes de almayacağım, yazmayacağım da isteyerek,
Yeniden doğacağım sonsuzluğa, sözün özüne ineceğim ya zaten.
Kayıt Tarihi : 19.1.2018 11:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Gebel](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/19/zaten-45.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)