Ölmeye cesaretim var ama...
İçimde kalan o bir kaç damla...
Yaşam duygusunu yok edebilseydim...
Ne mutluluk olurdu..Allahım...
Ölüme sesizce kavuşabilseydim.
Kim ağlar...Kim üzülürdü ki ardımdan.
Kimsem yok ki..
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
