Ölmeye cesaretim var ama...
İçimde kalan o bir kaç damla...
Yaşam duygusunu yok edebilseydim...
Ne mutluluk olurdu..Allahım...
Ölüme sesizce kavuşabilseydim.
Kim ağlar...Kim üzülürdü ki ardımdan.
Kimsem yok ki..
İki damla yaş, acı bir Ah...
Dökülsün dudaklarından...
Mezar taşım olsun bembeyaz mermerden.
Üzerine yazılsın.
Ölmeden ölümü yaşıyordu ZATEN....!
19.11.1999 NİL...
Kayıt Tarihi : 16.11.2002 21:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nilgün Akçay](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/11/16/zaten-2.jpg)
İçimde kalan o bir kaç damla...
Yaşam duygusunu yok edebilseydim...
Ne mutluluk olurdu..Allahım...
Ölüme sesizce kavuşabilseydim.
Kim ağlar...Kim üzülürdü ki ardımdan.
Kimsem yok ki..
İki damla yaş, acı bir Ah...
Dökülsün dudaklarından...
Mezar taşım olsun bembeyaz mermerden.
Üzerine yazılsın.
Ölmeden ölümü yaşıyordu ZATEN....!
Hüzünlü ve akıcı bir şiir. Tebrikler. Yüreğinize ve kaleminize sağlık.
niye hep ölüm? belki hepimiz öleceğiz ama bu süreyi mutlu yaşamak değil mi önemli olan
Siz çok duygulu bir insansınız ama şiiri de kendinizi de öldürüyorsunuz..
Dilerim 99 yılından bu yana değişmiştir hayat algılamanız.Çünkü 'duyarlı' insanların üzülmeye değil üretmeye yönelmeleri VERİM getirir.
Dirilmeniz dileğiyle..
TÜM YORUMLAR (5)