_hem her yerdeyim, hem hiçbir yerde..._
bugün pazar;
akşam yıldızı vurmuş şaraba...
şarap renksiz,
buz gibi...
içimden geçerken; adın gibi...
ve
siyah orkide ile sarılı
nazlı, geçmiş de kaybolmuş kara denizde
ki
hükümsüzdür; benimdir! ...
zaten, imkansızım...
dokunmayın yalnızlığıma!
kara bir şişeye düşmüş venüsle olta atıyor...
gökyüzüm yağmamaya yeminli.
yanık, bir ünlem daha eklenmiş
ürperten dokulu, son yaprak arama
toprak, benden uzak dur; kokma!
dönmeyeceğim! ...
zaten, piyano tuşlarım çıldırmış
söz yok!
kilise çatısında martılarla yarış ediyor...
ah, kulaklarım...
durun!
22/06/08
Zeynep TavukçuKayıt Tarihi : 22.6.2008 08:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
nasıl kırık dökük, yarım yamalak, eksik, nasıl yamalı hayatlar geçiyor gözlerimin önünden. bir zanaat mutsuzluk sanki: öğrenip bir önceki nesilden, onyıllarca didiniyoruz ve kuşkuya düşsek de bazen, sanıyoruz ki böyledir, iyidir, ne olacak ki başka, budur hayat zaten. ya beceremiyoruz biz bu işi, ya da becerecek bir şey yok zaten. Roni Margulies
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!