Zarokek bênav dijî di kolanên hermiza dayka min de.
Lal dibin yên ku biçar çavan li rûyên wî dinêrên.
Dayîka min bihêwl û bigorî rû difetlîne ezman.
Ezman çîk sayî...
Hîva tijî porên xwe diweşîne ser stêrkanda.
Stêrk her wek ku xwe roj diecibînin.
Sed mixabin ku ew ji wek rojê, çiruskên wemirîne li hember şewitandina dilê dayika min.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta