Saçlarının her teli bana mutluluk sağlıyorsa,
ben bıraktım kendimi,
senin o ak saçlarına.
Ruhumu okşadıkça kar beyazı saçların,
kendimi ulaşılmaz bir deryaya,
yüreğimi ise sönmüyecek,
Gecenin zifiri karanlığını,
kurşunla delmek istediğim anlar olur.
Yüreğimde ki duygular,
fokur fokur kaynar.
Sanki;
acımasız bir gölge gibidir,
Susuyorum çoğu zaman.
Sesiz çığlıklar misali susuyorum.
Bir nefes gibi takılıyorum rüzgarların peşine.
Belki sana ulaştırırlar diye.
Gözlerine saplanıyorum bazen;
Dalıp gidiyorum onlara.
Ve her dalışımda milyonlarca şiire ulaşıyorum.
Üzerimi başımı yokluyorum,
O gözlerin bedeli için ne verebilirim diye.
Sonra çıkarıp bedenimden canımı sunasım geliyor,
Güneş yüzlüm...
(24.01.2012 01:22)
Bir çığlık koptu içerimden.
Gecenin zifiri karanlığında.
Ne olduğunu bilmeden,
aktı gözlerimden,
iki damla gözyaşı.
anlam veremedim.
İçim titriyordu,
kalbim yerinden fırlayacak gibiydi.
Çok korkmuştu küçük yüreğim
Ama ne fayda ki peşimdeydi yine,
yanlızlık.
Gecenin zifiri karanlığında...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!