Zarife Şiiri - İhsan Dinibütün

o'nu henüz onüç'ümde tanımıştım
ben, ergenliğe yeni gelmiş delikanlı
o kocaman, belki yirmisinde bir kızdı
beni her gün yatağa alır, soyar severdi
ben her şeyi bir oyun sanırken,
o, yaptığından zevk alır gibiydi

adı zarifeydi, adı gibi güzeldi
onlarla komşu sayılırdık
aynı sokaktaydı evlerimiz
şimdiki aklımla, balık etliydi
uzun boylu, ince belli bir kızdı
aşk'ta bildiğim her şeyi o öğretti

tam dört yıl, o çağırdı, ben gittim
zamanla bende o'nu sevdim
ama artık sokağımızda yoktu
gittiğinde on yedi'sindeydim
zarife, mahalleden evlendi gitti
o'nu bir daha hiç görmedim