Zarif Dostum Şiiri - Fatma Genç Ünay

Zarif Dostum, Ahiretlik
Bir mektup yazayım dedim olmadı,
Tebessümünü çizeyim bulutlara istedim, olmadı
Anladım o lahza
Bir şiir gibi hiçbirşey seni anlatazmadı.

Düştüm kelimelerin, hecelerin peşine,
Yadigarı olsun bütün satırlar,
Çocuk kalbi gibi tertemiz yüreğine.
İnsanlığa yaşanmamış
Dostluğu anlatsın şiirler ve şairler yine.

Gül toplamış güzel sözlerin, gül bahçesinden
Sohbetin her renginden güllerle dolmuş
Buram buram geliyor kokusu diyarlar ötesinden
Gül yaprağı gibi naif ve zarif Dostum, sesinden.

Yollar uzak, gönüller ırak bu dünyada,
Sanki gönlüme gönlünden bir yol kurdun kalu belada
Sevgiden bir gülüşü var artık dünyamın,
Sen boyadın renkleriyle Elif’in ve Vav’ın.

Bilirim bir değil binlerce çaresiz var yüreğinde,
Yusuf’un gençliği var, temiz ve berrak herşeyin ötesinde,
Sesinin gizemli tınısı ile dirilirken kederli canlar,
Bahtiyar edecek gençlik hayalini bu alemde, Yusuflar.

Ahiretlik bir dua olsun bu şiir kadim dostluğumuza,
Yarının muştusu, geleceğin umudunu haykırsın satırlarda,
Dualarda buluşurken kalplerimiz,
Sevgimiz ve muhabbetimiz ebedi kalsın, ebedi olana.