Zarif Şiiri - Yaşar Cerit

Bu gece esinlendim
Sana bir şiir yazdım
Klasik bir mektup gibi
Düz geçtim.
Noktasından virgülünden vaz geçtim
Başlığında umut vardı
Karaladım umut başlıgını
Es geçtim
Şiirimin adına ayrılık dedim
Lükstü umut benim için
Satırlarımı vefasızlığın takip etti
Sahte aşkını da ekledim
Kalemim durmadan yazdı
Noktayı koymasını bekledim
Noktayı bir türlü koymadı
Bu aşkta ihanette vardı
İhtirasta vardı.
Kalemim kurşun kalemdi
Adına kurşun denmişti
Gariplik vardı bunda
Beyaz sayfada
Siyah yazıyordu
Beyazla siyah
Dağdaki meşelerden yontulmuştu
Kibarlaşsın diye
Tornaya sokulmuştu
Şimdi nasırlı ellerimde
Çok zarif duruyordu
Kalemtraşta yontulurken
Ellerimde ağlıyordu
Adı kurşun kendi zarifti
Devamlı yazıyordu
Adını değiştirmeye karar verdim
Adına zarif dedim
Nasırlı elimden beyaz sayfaya
Siyah bir nokta koydu.
Ve zarif kalem de kırıldı
Bu da aşkın raconuydu