-Doğduğum köyü ziyaretimizde yıkılmış o tarihsel
meyhanenin yerini göstermiştim Selahattin’e (Yolgiden) ve
oranın şiirini yazıp kendisine adayacağımı söylemiştim. Sözümü tuttum işte.-
yıkmışlar zari’nin meyhanesini ve zaman çarpılmış, şaşırmış şimdi alışkın ayaklar, çaresiz ve derbeder, nereye götürsünler bu bedenleri, taşınmaktan bıkmış, bu deniz gibi dalgalı kafaları nereye götürsünler? suyunu çekmiş umut kuyusu, kopmuş gönül telleri, taşlaşıp kalmış şamataların sisli yankıları yaz kış.
ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta