-Doğduğum köyü ziyaretimizde yıkılmış o tarihsel
meyhanenin yerini göstermiştim Selahattin’e (Yolgiden) ve
oranın şiirini yazıp kendisine adayacağımı söylemiştim. Sözümü tuttum işte.-
yıkmışlar zari’nin meyhanesini ve zaman çarpılmış, şaşırmış şimdi alışkın ayaklar, çaresiz ve derbeder, nereye götürsünler bu bedenleri, taşınmaktan bıkmış, bu deniz gibi dalgalı kafaları nereye götürsünler? suyunu çekmiş umut kuyusu, kopmuş gönül telleri, taşlaşıp kalmış şamataların sisli yankıları yaz kış.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta