taşıyıcıydın hep.
içinde biriktirdiklerini bilmeden,
dışa vururdun...
haberciydin,
verdiğin haberlerden habersiz..!
günlerce,aylarca, yıllarca gezdin,
daha da gezeceksin...
elden ele dilden dile kavuştun,
kavuşturdun,
görmeyen gözleri,
tutunamayan elleri...
dil oldun kalem darbeleriyle,
sevdirdin, sevindirdin.,
yanan yüreklere,
su oldun...
doldun taştın,
binlerce yol aştın,
yol açtın en zorlu doruklarda,
kovuklarda saklandın senelerce,
bazen batmayan bir şarap şişesinde,
hancı oldun,
yolculara inat..!
dağlar, denizler, yollar aştın,
ama hep zarfları sakince açtın.
en sonunda ıssız bir limana yanaştın,
savaştın,
aşktın,
barıştın,
nerde kaldın..!
7 Mayıs 2007
Kayıt Tarihi : 21.6.2007 11:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşamak bir ağaç gibi, tek ve hür; ve bir orman gibi kalleşçesine... Nazım' a Saygı, insana Sevgi ile...Savaşma Seviş..!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!