Tam öylesine alışmışken sana
Neden bu sebepsiz terkedişler
Dört duvara mahkum bırakıp beni
Sensizliğin esaretinde,sessiz bekleyişler...
Sevdim seni diyordun,yalan mıydı gönülden?
Canımdan can gidiyor,zarardayım ömürden
Kıyasıya sürdürürken sen bu anlamsız inadı
Farkım yok artık,çırasız yanan kömürden..
Aşkı muhabbetle henüz tatmadan
Sevgiye hile,yalan katmadan
Kollarında doyasıya daha yatmadan
Canımdan can gidiyor,zarardayım ömürden
Sayende bekçisiyim,sahipsiz gecenin
Anlamı yok sensiz mısranın ve hecenin
Bir merhaba desen keşke, yine gönülden
Canımdan can gidiyor,zarardayım ömürden
Sevgi emektir,elbet var bir bedeli
Gözlerim kan çanağı sen gittin gideli
Dayanmazdı bu hicrana,kalbim olsa demirden
Canımdan can gidiyor,zarardayım ömürden
(05.08.2008 TEKİRDAĞ/ÇORLU)
Zeki AkdoğanKayıt Tarihi : 28.10.2009 15:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Daha sevgiliye olan hasreti tam gideremeden onsuz bir hayatın nasıl zor ve çetin geçeceğini değerlendirdiğim ve yaşanmış bir hikayesi olan bir şiirim
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!