Zara Şiiri - Rasit Kara

Zara sokaklarini aynaladim
Gencligime günes dogmus
Dere kenarinda oynadigim oyunlara
Kirilmis cocuklugumun gölgesi vurmus
Umudumu astim karsi ki daglara
Sari yapraklarda yasliligimin sesi
Kirlarda kus yavrusu, keklik feryatlari
Topladigim kir cicekleri tüm servetim
Aksami mechul günün yorgunlugunda
Kaval calar cobanlar
Bulutlar kirmis sarhos mavilikleri
Yaylalara gider dilsiz patikalar
Günler yirtiyor yalanci zamani
Geyikler kovaliyor kekik kokularini
Yagmur oksuyor topraklari
Sense ay gibi bulutlardasin.

Cehennemde konaklamaya benzer
Karsiliksiz sevgi
Evrenin nöbetcisi siir
Nisanli kiz gözleri gibi parlar
Yüzen sevdam
Tiryakidir ada aksamlarina
Gecesini kaybeden yildizlar gibi
Ozan kilicini salliyorum
Siirsiz karanliga
Sabahsiz denizi yikilmis sevdamla
Emek kantarinda nöbetteyim
Alin teri tartiyorum,her damla bir öpücük
Ipek yolunda inanc göcmeni
Telsiz bir saz gibi
Yuvarlanir insanlik meydaninda.

Hircin denizlerden gectim düsmedim
Zindanlarda küreledigim gencligim
Sevgim sigmiyor bu sehire
Gecelerini giyiniyor daglarim
Potinlerini kusaniyor özgürlügüm
Son türküsü yildizlarin
Mevsimi gecmis kurtlanmis
Cebime sigmiyor ardic agaclari
Yüregimle fircaliyorum tozlanmis yillari
Sevgi yorgunu gönlüm,aski pisiriyor
Kirli deniz sularinda
Gözleri bozulmus baliklar
Vurmus ada sahillerine
Eski istanbul´u ariyor martilar
Bizim yaylalardaki kültür cicekleri
Meyvesi kardeslik
Sen göründügünde renk degistiren gözlerim
Rüyasinda beni öpen kuslar
Firtinalarda ucmuslar
Camlardan gecmeyen günes gibi
Akmayan nehirlerdeyim.