Zapt Edilemeyen Yürek mi Kaldı

Tut ki yüreğimi güç zapt edemiyorum
Gözlerimde yağmur yağarcasına filizleniyor umutlar
Dolu bir tabanca gözlerimde kin
Ha patladı
Ha patlayacak

Bu şöyle böyle
Otuz yıl falan önceydi
O zamanlar yüreklerimizi zaptedemiyorduk
Deli fişek gibiydi
Yağız atlar gibiydi yüreklerimiz

Görüyorsun işte
Upuzun, kapkara gecelerde
Kendimi aramaktan yorgun düşmüş bedenim

Görüyorum görüyorumda
Yapacak bir şey yok
Uykusuz
Kapkaranlık gecelerle
Yaşamaya mecburuz işte

Büyük ve beyaz kanatlarım olsaydı diyorum
Ve güçlü pençelerim
Türküsünü kazırdım aşkımızın

Ben kendimi güçlü bilirdim
Adım gibi
Şahin sanırdım kendimi
Amma ne oldu
Bende yenildim zamana
İnsanlara
Geleneklere
Göreneklere
Aslında ben
Bir serçe kuşuymuşum
Güçlü kanatlarım falan yokmuş
Farkına çok vardım

Ah, olsaydı diyorum büyük ve güçlü kanatlarım!
Ah, olsaydı diyorum
Olsaydı...

Ah keşke
Ah keşke
Amma,
Keşkeler aşkımızı kurtarmamıza
Tek bir vücut olmamıza yetmedi şairem
Şimdi bizlerin tek yapabildiği şey
Ritmi bozulan kalplerimizle
Birbirimize
Öykü türü hamasi
Destansı şiirler yazabilmek
Tek becerebildiğimiz
Bu yaştan sonra bu şairem bu
Söyle şairem söyle
Bizlerde
Zapt edilemeyen yürek mi kaldı
Yoksa sen
Yüreklerimizin paçavra olduğunun
Farkında mı değilsin?
Farkında mı değilsin?

(06.12.2011)