Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bir dostum suyun aksinde bana ; inanç da insanı kısıyor, kısıtlıyor, belli bir çerçevede hepsediyorsa, yaradılmışa yaradan gözü ile yani objektif gibi bakamıyorsa, inancını da aşamıyorsa kısır kalır demişti. İnsanı dünyada hapseden, ötelere sıçratmayan dünyada iken onu yakıt olarak kullanamıyan onun gayyasına düşer demişti.Bütün ilimleri bilen hatta yazan sen olabilirsin belki, ama Allahcayı bilemezsen gerçek yangınla başbaşasın diye de eklemişti. O dosta da selamlar olsun, bu dosta da.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta