Zannımca Şiiri - Fazlı Çolak

Bayatlamış zannımca benim içim,
Açıkta kalmış ekmek gibi.
Ruhum tek bir varlığa ait,
Diğerleri hiç yokmuş gibi.
Kör olmuş,
Sağır olmuş bütün varlıklara.
Çöldeki Mecnun gibi,
Tek bir istekle yürümekte.
Kaybolan her heves,
Kursağımda kalan bir anıymış meğer.
Fark edişimin 181.günündeyiz.
Kaç gün daha devam eder bilmem,
Zannımca sonsuzlarca sürer.
İçimin bayat yanlarına kulak versem,
Durma yerinde koş der.
Taze ekmek kadar iyi olanlarsa,
Dur yerinde koşma sakın der.
Ne yapsam susmaz.
Zannımca dinlemek,
Anlamaktan çok farklı konumlarda…