İstanbul'dan İzmir'e denizin olduğu her yerde.
Özlüyorum
Bir daha güneş doğmayacak şehrime, biliyorum
Güneşe koşmak istesem, kovuluyorum
Çölde kaldım, vakit gecenin sonsuzluğudur
Yara bere olmuş her yerim, aradığım sudur
Aydınlığa ulaşmak isterken ayaklarım nasır
Avaz avaz bağırıyorum, güneşin kulakları sağır
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta