Ay ışığı solgunken
Büyüyen İki sevinç, ilk heyecan
Ne kadar da umutluydu
Söylesem olmazdı
Ama en işveli endamına koşarak gelen
Ve gölgelerini toplayan bendim...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Yakınlar hesapsızca kitapsızca içimdeyken
Uzaklar çok uzaklardaydı
Yetişemem sanıyordum...
Aldanıyordum....
Gün batarken
Küçülen iki sevinç, tükenen iki heyecan
Ne kadar çaresizdi
Ağlamasam olmazdı...
Çok güzel ve çok anlamlı bir şiri okudum. Kutluyorum sevgili dost kaleminizi ve yüreğinizi. Saygılar yüreğinize ve tam puanımı bırakıyorum sayfanıza
Söylesem olmazdı...Ağlamasam olmazdı ....
Öylesine duyumsanmayan ve öylesine yaşanmayan yani öylesine olmayan her yolun başlangıç ve bitim noktaları gibi ...
Öncelerde paylaşılmaktan ve gün ışığından bile korkarak yürekte saklanan , sonralarında ağlanmasa olmayan ...
Kutluyorum sayın Necdet Arslan , bu çok güzel şiirinizi, yüreğinizi ...Saygıyla ....
Bu şiir ile ilgili 52 tane yorum bulunmakta